Van grondstof naar betekenis

De wereld is sterk in ontwikkeling, en deze ontwikkelingen zijn dusdanig dat we kunnen spreken over een verandering van een tijdperk. Oude systemen en instituten staan ter discussie en blijken niet langer houdbaar. Bestaande waarden veranderen, ego en macht verliezen aan kracht. Misstanden die in het verleden geaccepteerd leken worden nu ter discussie gesteld.

Wim Schuurmans publiceert zes blogs over de betekenis- en beleveniseconomie. Dit is het eerste deel.

Delen en geven

Zelfverrijking in de top van organisaties, het misleiden en benadelen van klanten voor eigen gewin en het uitbuiten en uitputten van mensen en middelen in onderontwikkelde economieën komen aan het licht. Jarenlang wisten we dat jonge kinderen in India veertien uur per dag werkten om onze goedkope kleding te maken maar accepteerden dat door deze producten te blijven kopen. In de top van veel grote bedrijven was men gefocust op winstmaximalisatie voor zichzelf en de geldverschaffers, ook als dit ten koste ging van de continuïteit van de organisatie en de werkgelegenheid van medewerkers. Deze tijd lijkt voorbij, het draait niet langer om meer en goedkoper. Er is een duidelijke hang naar fairness zichtbaar, aan delen en geven. Organisaties die zich onderscheiden van de rest zijn ervan overtuigd dat de winst die ze maken mede toebehoort aan de mensen die eraan meegewerkt hebben en niet alleen aan de top.

Betekeniseconomie

Bedrijven die alleen gericht zijn op het maken van winst zonder te delen zullen steeds meer onder druk komen te staan. Deze kanteling in de samenleving wordt wel geduid als de komst van de betekeniseconomie. Het draait steeds meer om de waarde of betekenis die mensen of organisaties toevoegen aan het leven van anderen. Het 'van betekenis zijn' is waarde-bepalend voor bedrijven en het bouwen van merken. Draait het in de beleveniseconomie om het 'beraken' van mensen; in de betekeniseconomie draait het om het 'bezielen' van mensen.