Een bestaan in de bedrijfsvoering

Vlak voor de zomer heeft Rijnconsult — in samenwerking met het INK — een enquête gehouden onder kwaliteitsadviseurs in de non-profit sector. De respondenten waren evenredig verdeeld over Gezondheidszorg, Onderwijs en Overheid. Het onderzoek had tot doel het functioneren van kwaliteitsadviseurs in de non-profit in beeld te brengen.

Een opvallende uitkomst uit de enquête is dat de meerderheid van de kwaliteitsadviseurs (82%) bijna nooit een adviesvraag op papier krijgt. Waar externe adviseurs in deze sector geconfronteerd worden met enorme aanbestedingsprocedures met een bestek van gemiddeld 20 A4-tjes, is dit interessant om te constateren. Verder geven de geënquêteerden aan dat er lang niet altijd een strak tijdspad wordt afgesproken en dat maar in 35% van de gevallen een kwaliteitstraject wordt gestart met een gezamenlijke brainstorm tussen MT en adviseur. Daarnaast geven de respondenten aan niet altijd alle informatie te ontvangen die ze nodig hebben voor hun adviesrol. Dit is extra opvallend omdat het bij de aard van de vragen van het MT aan de interne adviseurs in meerderheid om tactische thema's gaat. Het lijkt me dan van belang voor de organisatie dat de adviseur wel over de juiste informatie beschikt. In meerderheid geven de respondenten aan dat hun taak gekarakteriseerd wordt vertragend gezien, MT neemt geen verantwoordelijkheid voor kwaliteitsdossiers, adviseur moet eraan sleuren, veranderde wetgeving is grootste aanleiding voor adviesopdrachten'.

Achtergrond onderzoek

De vraag die ik graag wilde onderzoeken, is het verschil tussen kwaliteitsadviseurs in de werkelijkheid ook daar soms weerbarstig is. Een hoog kwaliteitsniveau is essentieel voor de omzet en de marge. Mijn hypothese was dat zonder winstoogmerk het belang van kwaliteit wel eens minder groot zou kunnen zijn. De burger heeft immers geen keuze voor zijn vergunningsaanvraag, paspoort of verpleegtehuis. Het lijkt er op dat mijn veronderstelling ondersteund wordt door de hierboven indicatief beschreven resultaten. Misschien is marktwerking in de non-profit echt noodzakelijk om kwaliteit steviger op de managementagenda te krijgen? In de zorg en het onderwijs is deze ontwikkeling nu gaande, voor de overheid ontbreekt deze externe motivatie. Hoe krijg je de samenwerking tussen adviseur en opdrachtgever in de non-profit sector naar een hoger niveau? Kan de non-profit iets leren van de profitsector? In het vervolg van dit artikel ga ik op deze twee vragen in.

Klik hier om het vervolg van dit artikel te lezen.