Robben Island – Diversity & Inclusion best practices

De afgelopen dagen waren bijzonder. Drie dagen lang met HR professionals / Diversiteit experts op Robben Island. Genoeg tijd om heel veel verhalen, ervaringen en best practices met elkaar uit te wisselen. We kwamen uit Namibië, USA, Zuid Afrika en Nederland.

En hoewel in elke regio de politieke en economische situatie anders is, bleken we toch erg veel overeenkomende vraagstukken te hebben. Het type diversiteit waar spanning op zit bleek voor iedereen anders te zijn; gender verschillen; etnische afkomst; religieuze subgroepen; huidskleur; arm/rijk. Maar de dynamiek eronder was een gedeelde uitdaging. De punten die in allerlei gesprekken telkens terugkwamen:

• hoe verbind je de verschillende subgroepen
• hoe krijg je werkelijk commitment van management
• hoe integreer je diversiteit & inclusie (D&I) initiatieven in HR, leiderschap en opleidingsinitiatieven
• hoe beweeg je D&I vanuit een 'omdat het moet van de wet' naar een 'het levert werkelijk iets op voor mensen en business' mindset.
• hoe vertaal je de 'inclusie-gedachte' naar praktische acties, vaardigheden en gedrag
• hoe ga je om met diepgewortelde procedures, attitudes en gedragingen van onderdrukking en achterstelling (met de wetenschap dat er al veel veranderd is)
  
  

Het was bijzonder om de persoonlijke verhalen te horen over de strijd die mensen hebben gevoerd tegen de Apartheid en hoe deze geschiedenis nog steeds een destructieve uitwerking heeft. De verschillen in opleidingsniveau en de toegang tot formeel goed onderwijs is in Zuid Afrika heel ongelijk, wat een grote impact heeft op de werkvloer. En de verschillende manier waarop de oudere en jongere generaties kijken naar de onderlinge verschillen is enorm. Ook de politieke situatie en de macht van de unions maakt het werk voor een HR professional niet eenvoudiger. Voor mij persoonlijk was het fijn te merken dat de 8 guideliness to create inclusiveness voor iedereen herkenbaar en waardevol bleken.

De lokatie had een grote invloed op de urgentie en diepte van gesprekken. We sliepen in tot eenvoudige kamers omgebouwde cellen. De verschillende wandelingen n rondleidingen op het eiland hadden hun eigen verhaal en symboliek. Ook de conferentie ruimte zelf (zie foto hierboven) was bijzonder; onze sessies waren in dezelfde kamer als waar de Klerk heeft overlegd en besloten dat het tijd was om Mandela vrij te laten. Vooral het bezoek aan het cellencomplex waar Mandela jarenlang had vastgezeten liet een diepe indruk achter. Sommigen van de groep hadden zelf ook als politiek gevangenen vast gezeten, of hadden familieleden die een tijd op Robben Island waren vastgehouden.

Genoeg stof tot nadenken. Het belang en de noodzaak van het betrekken van alle verschillende groepen in het arbeidsproces en het benutten van alle perspectieven om tot betere besluiten, producten en diensten te komen is voor mij alleen maar groter geworden.