Veel verandertrajecten in ons publieke domein kenmerken zich door een input gedreven karakter. Waarbij heftig wordt gestuurd op interne issues als 'meer met minder' of 'stroomlijnen van werkprocessen'. Ver weg van de maatschappelijke opgave. Laat staan van de burger of ondernemer.

Doorgaan met lezen

Vreemd eigenlijk dat we nog niet eens de helft van ons talent écht goed gebruiken! Helemaal als we ons bedenken dat 10% meer werkplezier uiteindelijk 40% meer rendement oplevert. Immers: happy cows give more milk! In deze tijden van schaarste en bezuinigingen mag je verwachten dat dit onderwerp hoog op de managementagenda staat. 

Doorgaan met lezen

Waarom zijn we bij reorganisaties wél in staat iedereen de stuipen op het lijf te jagen, maar komen we nauwelijks toe aan de concretisering van dat attractieve beloofde land? Waar onze tent dan over 'n jaar of vijf staat. Om zo ook de trits 'richten-inrichten-verrichten' in de juiste volgorde te doorlopen. Waarom blijven we steeds hangen in die verstikkende top-down aanpakken, terwijl we een groot deel van ons kostbare talent gewoon onbenut laten? Om bij transformaties steeds maar weer met ratio – plannen, procedures, regels – die emotionele vraagstukken zoals relaties of samenwerken te lijf te gaan. En waarom hanteren we niet vaker de simpele win/win benadering om zo samen de koek groter te maken? Om er zo voor te zorgen dat die andere 80% van de collega's ook wordt aangesproken op hun verantwoordelijkheid. Om zo mét elkaar nieuwe kansen te verzilveren.

Doorgaan met lezen

Dit artikel gaat over een case uit de praktijk van alledag. Om het belang aan te tonen van het optimaal inrichten van werkprocessen. Over grenzen van afzonderlijke onderdelen heen, van domeingericht naar probleemgericht. Gericht op een resultaat dat van waarde is voor een klant. Nieuw? Helemaal niet. Denk maar aan oeroude kreten als 'van zand tot klant' of 'van zaadje tot karbonaadje'. Het optimaliseren van integrale bedrijfsprocessen is van alle tijd.

Doorgaan met lezen