Ga niet langs start, ontvang geen 200 euro...

Wat doe je als de omzet binnen een aantal weken met bijna driekwart zakt? Het overkwam het bedrijf VDL Weweler, fabrikant van veersystemen voor trailers, trucks en bussen. In de crisis van 2008 moest het als één van de eerste bedrijven arbeidstijdverkorting aanvragen. Toch is er niemand ontslagen. Door de eenzijdige manier waarop media en politiek praten over het ontslagrecht, zou je denken dat er maar twee keuzes mogelijk zijn: wel of niet versoepelen. Er wordt te weinig naar werkbare alternatieven gekeken.
Emotioneel
Ontslagregelingen kennen – ook in de meest versoepelde vorm – een groot aantal nadelen: het ontslaan zelf kost hoe dan ook veel geld. Outplacementtrajecten aanbieden en ontslagvergoedingen uitkeren is een kostbare aangelegenheid, terwijl het economisch al zwaar is. Daarnaast is ontslag emotioneel belastend voor alle betrokkenen, het is een blijvend verlies van kennis, ervaring en vakmanschap, het geeft potentiële imagoschade (denk aan investeerders, klanten, opdrachtgevers) en het veroorzaakt grote en langdurige onrust in het bedrijf. Grootste nadeel is dat een bedrijf zijn mensen definitief kwijt is, ook als de markt weer gaat aantrekken.
Fietsfabrikant Sparta
VDL Weweler koos ervoor om zijn personeel tijdelijk te gaan verhuren aan aanpalende bedrijven en branches waar de crisis op dat moment nog niet zo hard was toegeslagen. Onder meer bij fietsfabrikant Sparta. De directie hoefde zo niemand te ontslaan, de medewerkers bleven zinvol werk doen en er bleven inkomsten tegenover de loonkosten staan.
Bron: HRMscope